W zeszły poniedziałek podzieliłam się z Wami skrawkiem mojej wiedzy na temat typu posturalnego przedniego. Dziś przyszedł czas na drugi typ posturalny… tylny. Ciekawa jestem czy czytając o nim dopatrzycie się jakichś różnic albo cech wspólnych z typem posturalnym przednim. A może na samą myśl o tym w Waszej głowie ukaże się obraz klienta, z którym ostatnio pracowaliście. Być może ten wpis otworzy Wam drzwi na nowe rozwiązania w tym temacie.

Jak już wspomniałam, w prawidłowym funkcjonowaniu szkieletu człowieka ogromną rolę pełnią mięśnie. Nieprawidłowa postawa spowodowana obecnym modelem pracy i spędzania wolnego czasu, czy zaniedbanie aktywności fizycznej, prowadzą do utworzenia się nieprawidłowego napięcia mięśni, czyli tak zwanej nierównowagi mięśniowej. To wszystko określane jest mianem zespołów posturalnych, z których to wyróżniamy dwa wiodące typy: TYP POSTURALNY PRZEDNI oraz TYP POSTURALNY TYLNY.
TYP POSTURALNY TYLNY charakteryzuje się:

Wszystko zaczyna się tu od wydechowego ustawienia przepony. Co to znaczy? Oznacza to, że przepona jest ustawiona wysoko, żebra zapadnięte, klatka piersiowa również zapadnięta. Za tym podążają kolejne konsekwencje takie jak:
- zwiększenie kifozy piersiowej i protrakcja łopatek,
- głowa zwieszona w dół, wypchnięta w przód,
- zamknięta obręcz barkowa ze zrotowanymi ramionami do wewnątrz,
- zassany brzuch (co wcale nie oznacza, że napięty),
- tyłopochylenie miednicy z wyprostowanymi biodrami i luźnym pośladkiem,
- ugięte kolana
- zgięcie grzbietowe w stawach skokowych.
OBJAWY TYPU POSTURALNEGO TYLNEGO
- ból odcinka szyjnego,
- zmniejszone dotlenienie organizmu,
- problemy z wzięciem wdechu,
- ucisk na narządy wewnętrzne,
- dolegliwości bólowe odcinka lędźwiowego,
- zaburzenie funkcjonalności ruchu.
Czy taka pozycja nie przypomina Ci nałogowego oglądacza zawartości telefonu? 😛
JAK RAZIĆ SOBIE Z TYM SCHORZENIEM?
Najskuteczniejszą metodą walki z typem posturalnym tylnim są odpowiednio dobrane ćwiczenia rehabilitacyjne. Warto natomiast wiedzieć, że takie ćwiczenia powinny skupiać się na:
• wzmocnieniu pośladków i mięśni dolnych pleców ,

• otwarciu klatki piersiowej,


• skróceniu mięśni grzbietu,

• wydłużaniu kręgosłupa,

• zastosowaniu ćwiczeń oddechowych -> przede wszystkim!

W leczeniu typu posturalnego tylnego ważne jest skoncentrowanie się na wykorzystaniu odpowiednich ćwiczeń wzmacniających i rozciągających osłabione mięśnie. Warto również wdrożyć terapie manualną dzięki, której pozbędziemy się niepotrzebnych napięć w ciele.